ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ

Ο μεγάλος ασθενής "γιορτάζει"

Παγκόσμια Ημέρα της Γης με τον πλανήτη να νοσεί βαθύτατα

Εικόνα καταστροφής στη λίμνη Κορώνεια

Ήταν 22 Απριλίου 1970 όταν εκατομμύρια Αμερικανοί βγήκαν στους δρόμους ζητώντας μέτρα και σεβασμό για το περιβάλλον. Σε ανάμνηση εκείνης της πρώτης ουσιαστικά κινητοποίησης, η 22α Απριλίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα της Γης.

Πάνω από ένα δισεκατομμύριο πολίτες θα λάβουν μέρος στις εκδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί με ένα ζητούμενο: λιγότερα λόγια, περισσότερα έργα.

Ο πλανήτης σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπος με τεράστια προβλήματα, όπως λιμοί, κατάρρευση οικοσυστημάτων, μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών και λειψυδρία.

Όπως αναφέρει Το Βήμα της Μεγάλης Τρίτης, τα τελευταία 30 χρόνια, ο πλανήτης έχει χάσει πολύτιμα τροπικά δάση έκτασης ίσης με εκείνη της ΕΕ. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, το 16% των θηλαστικών ανά τον κόσμο κινδυνεύει από αφανισμό.

Στην Ευρώπη το ποσοστό αυτό φθάνει το 42%, ενώ μόνο για το 8% των θηλαστικών διαπιστώνεται αύξηση του πληθυσμού τους. Αλλωστε η Γηραιά Ηπειρος τον τελευταίο μισό αιώνα έχει απολέσει περισσότερο από το 50% των υγροτόπων και των γεωργικών εκτάσεων που θεωρούνται υψηλής φυσικής αξίας, ενώ ταυτόχρονα έχουν υποβαθμιστεί και πολλά από τα θαλάσσια οικοσυστήματα της- τα τελευταία 15 χρόνια υπολογίζεται ότι τα νερά της Μεσογείου έχουν «εμπλουτιστεί» με 55.000 τόνους πετρελαίου.

Μάλιστα, ερευνητές του Πανεπιστημίου Πρίνστον και του αμερικανικού WWF (η μελέτη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο «Journal of Μammalogy») βρήκαν ότι από το 1500 μ.Χ. ως σήμερα τουλάχιστον το 35% των θηλαστικών άνω των 20 κιλών έχει χάσει πάνω από τον μισό πληθυσμό του.

Σύμφωνα με την Έλενα Δανάλη από το ελληνικό γραφείο της Greenpeace αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να εκτιμηθεί άμεσα είναι το πραγματικό συνολικό κόστος της σύγχρονης γεωργίας «που είναι πλέον ασήκωτο τόσο για την ανθρώπινη υγεία όσο και για τα οικοσυστήματα».

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ο ΣΥΝ καλεί τους πολίτες του «πλανητικού χωριού» να προστατέψουν το κοινό σπίτι από την υποβάθμιση και τη ρύπανση.

«Η επιβίωση και αναβάθμιση της ποιότητας ζωής περνάει μέσα από την ορθολογική χρήση των πόρων μας και τη φιλική προς το περιβάλλον καλλιέργεια της γης, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες για έναν βιώσιμο πλανήτη για όλους».