ΣΤΑ πυρηνικά πυροτεχνήματα καταφεύγει η κυβέρνηση στην προσπάθεια να κρύψει τη γύμνια της ενεργειακής της πολιτικής. Και αναζητά μαγικές λύσεις την ώρα που δεν έχει κάνει ακόμα τα στοιχειώδη.
ΕΙΝΑΙ φανερό πως στόχος της είναι να μετρήσει αντιδράσεις και να ανοίξει με όποιον τρόπο μπορεί το ζήτημα της κατασκευής πυρηνικών εργοστασίων και στην Ελλάδα.
ΠΡΙΝ φτάσουμε ωστόσο να εξετάσουμε ένα τόσο αμφιλεγόμενο και παρακινδυνευμένο εγχείρημα που έτσι κι αλλιώς θα απαιτήσει πολύχρονες μελέτες, θα περίμενε κανείς ότι θα είχαν ληφθεί όλα εκείνα τα μέτρα που θα μπορούσαν να αποδώσουν άμεσα και με λιγότερο κόστος.
ΚΑΙ δεν είναι μόνο οι ανανεώσιμες πηγές στις οποίες είμαστε τελευταίοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε το φυσικό αέριο, το οποίο ασφαλώς θα βοηθήσει και αυτό, όμως θα απαιτήσει χρόνο έως ότου κατασκευαστούν οι αγωγοί.
ΠΟΛΥ πιο επείγον και πιο αποδοτικό είναι το ζήτημα της εξοικονόμησης της ενέργειας, καθώς η Ελλάδα είναι μία από τις πιο σπάταλες χώρες της Ευρώπης.
ΑΠΟ τις συγκοινωνίες ώς τη βιομηχανία υιοθετούνται οι πιο ακριβές και ξεπερασμένες τεχνολογικά λύσεις είτε γιατί απουσιάζουν οι υποδομές είτε επειδή δεν δίνονται κίνητρα είτε απλώς λόγω της αδράνειας και της γραφειοκρατίας.
ΑΚΟΜΑ και η περίφημη ενεργειακή ταυτότητα των κτιρίων, αφού λίμνασε στα υπουργικά γραφεία για μια τετραετία, αποφασίστηκε να εφαρμοστεί με τρόπο που την ακυρώνει: εξαιρούνται αναιτίως κάποιες δραστηριότητες, ενώ αντιθέτως επιβάλλεται ουσιαστικά φόρος ακόμα και σε σπίτια των 50 τετραγωνικών!
ΩΣΑΝ το κύριο μέλημα να είναι η αύξηση των δημοσίων εσόδων και όχι η προστασία του περιβάλλοντος με τη μείωση της ενεργειακής σπατάλης.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ από την κυβερνητική πολιτική για το περιβάλλον λείπει ακριβώς αυτό: η ταυτότητα!